|
|
|
سفره هفت سین |
... |
من زیاد در جریان نبودم اما فهمیدم که….
قرار بود بچا سفره هفت سین درست کنن
گروهی از اونا با جملات قشنگی پبدا کرده بودن که با سین شروع می شد. جملات تایپ شدشون رو، روی طرحی از قلب چسبونده بودن اما…
گویا یکی به طرح قلب اعتراض کرده بوده بچا هم به نظرش احترام گذاشتن و با وجودی که خیلی وقت و هزینه صرف کرده بودن واز این که ایده شون زیر سوال رفته بود ناراحت بودن و قلباشون بی فایده شد اما دوباره برا جملاتشون طرحی از ترمه درست کردن
خدا رو شکر سفرشون خیلی قشنگ شد
اما یه سوال:
قبول دارم طرح ترمه خیلی خیلی سنگین تر و مناسب تر از قلبه اما
چرا از همون اول بر کار بچا نظارت نشده تا بعد از اتمام کارشون باهاشون مخالفت نشه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
چرا بعد از اینکه کارشون تموم شد نظر جدید تحمیل شد؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
مگه قلب چه اشکالی داره چرا همش باید سنگین بود؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
احساسات و خلاقیت و استعدادها کجا باید خودشون رو نشون بدن؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
چرا جلوی تخلیه احساسات به شکل + گرفته میشه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
و خیلی چراهای دیگه
شاید زیادی سخت میگرم و مسآله به این سادگی و تموم شده رو بزرگش کردم و به نیمه خالی لیوان نگاه می کنم
اما…………………
شمام نظرتون رو بگید
منتظریم
موضوعات: بدون شرح, بهار95, سفره هفت سین, تزیین, خدا
[ 06:19:00 ب.ظ ]
لینک ثابت
|
|
حدیث |
... |
الخصال ؛ ج1 ؛ ص218 جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ علیه السلام قَالَ: عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ جَلَّ جَلَالُهُ يَقُولُ بِعَقِبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَ لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقِبِهَا فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ جَلَّ وَ تَقَدَّسَ يَقُولُ بِعَقِبِهَا فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ اسْمُهُ يَقُولُ بِعَقِبِهَا إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً فَعَسى رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ.
حدیث ارزشمندی از امام جعفر صادق (علیه السلام) در کتاب خصال شیخ صدوق ،ج 1، ص 218 ، ح 43 آمده که میفرماید: در شگفتم برای کسی که از چهار چیز بیمناک است چگونه به پناه چهار چیز نمیرود:
1)در شگفتم برای کسی که خوف دارد و میترسد، چگونه به گفتار خداوند پناه نمی برد: حَسْبُنَا اللهُ وَ نِعْمَ الْوَکِیلَ «خدا ما را بس است و نیکو حمایتگرى است» چه آنکه من شنیدم که خدای جل جلاله به دنبال آن میفرماید: فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللهِ وَ فَضْلٍ لَمْ یَمْسَسْهُمْ سُوْءٌ «پس با نعمت و بخششى از جانب خدا بازگشتند در حالى که هیچ آسیبى به آنان نرسیده بود»سوره آل عمران ، آیه 173
2) و در شگفتم برای کسی که دچار غم و اندوه شده ، چگونه به گفتار خدای عزوجل پناه نمیآورد: لا اِلهَ اِلا اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنِّی کُنْتُ مِنَ الظّالِمِینَ «معبودى جز تو نیست منزهى تو راستى که من از ستمکاران بودم» چه آنکه من شنیدم که خدای عزّوجل به دنبال آن میفرماید: فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذلِکَ نُنْجِیَ الْمُؤْمِنِینَ «پس [دعاى] او را برآورده کردیم و او را از اندوه رهانیدیم و مؤمنان را [ نیز] چنین نجا ت مىدهیم» سورة انبیاء، آیة 87
3) و در شگفتم نسبت به کسی که مورد مکر قرار گرفته چگونه به فرمودة خداوند پناه نمیآورد: وَ اُ فَوِّضُ اَمْرِی اِلَی اللهِ اِنَّ اللهَ بَصِیرٌ بِالْعِبادِ «و کارم را به خدا مىسپارم خداست که به [حال] بندگان [خود] بیناست» زیرا من شنیدم خدای جلّ و تقدّس، در دنبال آن میفرماید: فَوَقَیهُ اللهُ سَیِّآتِ مامَکَرُوا «پس خدا او را از عواقب سوء آنچه نیرنگ مىکردند حمایت فرمود» سورة غافر، آیة 44
4) و در شگفتم در مورد کسی که دنیا و زینت آن را میخواهد چگونه به فرمودة خداوند پناه نمی آورد: ما شَاءَ اللهُ لا قُوَّةَ اِلّا بِاللهِ «هرچه خدا بخواهد ، نیرویى جز به [ قدرت] خدا نیست» زیرا من شنیدم که خداوند عزّ اسمه به دنبال آن میفرماید: اِنْ تَرَنِ اَنَا اَقَلَّ مِنْکَ مالاً وَ وَلَداً فَعَسَی رَبِّی اَنْ یُؤْتِیَنِ خَیْراً مِنْ جَنَّتِکَ «اگر مرا از حیث مال و فرزند کمتر از خود مىبینى ، امید است که پروردگارم بهتر از باغ تو به من عطا فرماید» سورة کهف، آیة39
موضوعات: امام صادق علیه السلام
[چهارشنبه 1394-12-12] [ 09:23:00 ب.ظ ]
لینک ثابت
|
|